Metro-autobusy: El Mio

Poza normalnymi busikami, samochodami, taxowkami, busami, chivami i niezliczonymi innymi środkami lokomocji, w Cali sa tzw. Mio, czyli metro-autobusy. Generalnie jest to autobus, różnica polega na tym, że nie jeździ on normalnie po ulicach jak wszystko inne. Mio ma wyznaczone pasy, ale nie jak w Polsce, że wszyscy nimi jeżdżą, tylko to są takie zamknięte pasy, oddzielone murkiem i tylko dla Mio.Wygląda to mniej więcej tak:

Mio nie mają przystanków na ulicy jak w Polsce, a jedynie na wyznaczonych stacjach. Na taką stację wchodzi się jednak tak jak do naszego metra, czyli przez bramki, które otwierają się jak się przyłoży kartę magnetyczną. Wszystkie takie stacje są zamknięte z każdej strony i oszklone. Mają rozsuwane drzwi, które otwierają się tylko jak podjeżdża autobus. Najpierw autobus otwiera swoje drzwi i wtedy otwierają się też te od stacji. Wygląda to mniej więcej tak:

 

Istnieją 2 typy takich metro-autobusów: niebieskie i zielone. Niebieskie są duże i jeżdżą po głównych ulicach i zatrzymują się przede wszystkim na takich stacjach, a zielone służą do dowożenia ludzi po osiedlach. 

Mio zielone to takie małe busiki, które zatrzymują się już normalnie na przystankach na ulicy, jak u nas, natomiast bramki mają już w środku! Także nikt bez biletu nie wsiądzie;) Wygląda to tak:

I tak opłata za 1 przejazd Mio zawiera w sobie 1 przejazd Mio niebieskim i 2 przejazdy Mio zielonym. 

Mio w Kolumbii jest wynalazkiem dość nowym i ma dopiero parę lat. Tym bardziej cieszę się, że trafiłam już na tę zmodernizowaną epokę, bo szczerze mówiąc ich busami normalnymi to i bym się bała jeździć i nigdy nie wiadomo co gdzie jedzie, bo plan jazdy głównie jest krzyczany z drzwi autobusu:D.